Stałą wystawę muzeum stanowią obecnie 53 (docelowo 70) obiekty architektury wiejskiej: głównie chałupy, budynki inwentarskie i stodoły zestawione wokół owalnego placu w różnej wielkości zagrody, które na obszarze 21 ha — wraz z zespołem dworsko-folwarcznym, osiemnastowiecznym kościołem i pojedynczymi obiektami rzemiosła wiejskiego — tworzą układ przestrzenny zbliżony do naturalnej wsi wielkopolskiej z połowy XIX wieku. Na dzień dzisiejszy jest to jeden z najbardziej czytelnych układów tradycyjnej wsi nie tylko wśród skansenów polskich, ale i europejskich.
Prezentowane obiekty przeniesiono do muzeum z różnych stron Wielkopolski (m.in. okolic Chodzieży, Gniezna, Kalisza, Krotoszyna, Leszna, Nowego Tomyśla, Poznania, Trzemeszna, Uniejowa, Witkowa). Każdy z nich przybył tu ze swoją własną historią udokumentowaną zazwyczaj krótkim zapisem (data powstania i nazwisko fundatora) umieszczonym na którymś z jego elementów konstrukcyjnych. Najstarszy taki zapis pochodzi z 1602 r., najmłodszy zaś z 1935 r.
Poszczególne budynki i zagrody tworzące muzealną wieś wyposażone są w sprzęty, naczynia, narzędzia i odzież, które ilustrują warunki i sposób życia rodzin nie tylko utrzymujących się z pracy na roli, ale też i rzemieślników wiejskich: szewca, kołodzieja, garncarza. Wszystko to stanowi zaś wspaniałą atmosferę przeszłości pozwalającą bezpośrednio zapoznać się z tym jak dawniej budowano, mieszkano i mimo trudów pracy odpoczywano.
ZALOGUJ
