Samotność pudru

Autorska wystawa Elżbiety „Lalki” Terlikowskiej – „Samotność pudru” prezentuje prace tej wyrazistej i charakterystycznej artystki stworzone w technice własnej. Istotnym motywem tych swoistych „kolaży” są portrety kobiet. Ukazują się nam anonimowe twarze, często z zakrytymi oczami, bez mimiki czy zbędnych emocji. Ta postawa przedstawianych kobiet wzbudza niepokój, sprawia, że twarz kobiety staje się swoistą maską, którą nakłada, stając się jeszcze bardziej tajemniczą, za którą kryją się często gorycz czy samotność. Wystawa opowiada o odrębności i samotności kobiet, które kryją się za przybieranymi pozami.

Silną inspiracją w sztuce „Lalki” jest Orient, w szczególności sztuka i kultura Japonii, co najsilniej przebija się w prezentowanych pracach. Inspiracją do przesłania tematycznego wystawy był starodawny chiński język nǚshu (dosł. „kobiece pismo”), którym posługiwały się wyłącznie kobiety. Pismo przekazywane było w tajemnicy przed mężczyznami i pełniło funkcję użytkową (wymiana listów, pisanie wierszy), ornamentacyjną (w hafcie) i obrzędową.