ZALOGUJ
 
jako Użytkownik »

jako Opiekun »
Podziel się
Facebook
Instagram
Pinterest

Res pharmaceuticae

Muzeum Farmacji im. mgr Antoniny Leśniewskiej powstało w 1985 roku, a od 2002 roku jest oddziałem Muzeum Warszawy. Pierwsza siedziba Muzeum mieściła się przy ul. Marszałkowskiej 72, a lokalizacja zdeterminowała nadanie Muzeum imienia mgr farm. Antoniny Leśniewskiej. Była ona od 1933 roku właścicielką apteki pod tym adresem, a wsławiła się otwarciem w 1901 roku pierwszej na... przeczytaj wszystko »
Adres
Muzeum Farmacji im. mgr Antoniny Leśniewskiej - Muzeum Warszawy
ul. Piwna 31/33
00-265 Warszawa
Mazowieckie
transport publiczny
transport publiczny
dostępność
dostępność
Dzień tygodnia Godziny otwarcia
środa
10:00 - 18:00
czwartek czwartek 10:00 - 18:00
piątek
10:00 - 18:00
sobota
10:00 - 18:00
niedziela
10:00 - 18:00
free
wstęp wolny
Święta Godziny otwarcia
2025.04.20 (niedziela) x
2025.04.21 (poniedziałek) x
2025.05.01 (czwartek) x
2025.05.03 (sobota) x
2025.06.19 (czwartek) x
2025.08.15 (piątek) x
2025.11.01 (sobota) x
2025.11.11 (wtorek) x
2025.12.25 (czwartek) x
2025.12.26 (piątek) x
Bilety
normalny 12.00 PLN
ulgowy 8.00 PLN
rodzinny 24.00 PLN maksymalnie 2 dorosłych + o 1 do 6 dzieci
Powyższy cennik dotyczy całego obiektu.

Muzeum Farmacji im. mgr Antoniny Leśniewskiej powstało w 1985 roku, a od 2002 roku jest oddziałem Muzeum Warszawy. Pierwsza siedziba Muzeum mieściła się przy ul. Marszałkowskiej 72, a lokalizacja zdeterminowała nadanie Muzeum imienia mgr farm. Antoniny Leśniewskiej. Była ona od 1933 roku właścicielką apteki pod tym adresem, a wsławiła się otwarciem w 1901 roku pierwszej na świecie apteki w St. Petersburgu, zatrudniającej wyłącznie kobiety.

Wystawa stała Res pharmaceuticae w Muzeum Farmacji im. mgr Antoniny Leśniewskiej jest kolejnym krokiem w stronę upowszechniania wiedzy z zakresu historii farmacji. Ekspozycje tematyczne: Officina sanitatis, Materia medica, Kolor i szlif, Forum magistry Antoniny Leśniewskiej, Leki Kampo w japońskiej tradycji, skierowane są zarówno do osób chcących poszerzyć swoją wiedzę, jak i do tych, którzy przyjdą spędzić ciekawie czas.

W Muzeum zwiedzający mogą zobaczyć zrekonstruowane wnętrze apteki z okresu dwudziestolecia międzywojennego, dowiedzieć się o historii najważniejszych grup leków oraz tych należących do japońskiej tradycji. W kolejnej sali uroda szklanych naczyń aptecznych zaskoczy widza różnorodnością barw i kształtów, a otwarta farmaceutyczna biblioteka zachęca do skorzystania z niej na miejscu.

Ekspozycje przygotowane są pod kątem edukacyjnym, aby spopularyzować historię farmacji, w której skład wchodzi zarówno historia nauki, jak i historia zawodu.

Officina sanitatis
To łacińskie określenie apteki. Do połowy XX wieku w aptekach nie tylko sprzedawano leki, ale przede wszystkim je wytwarzano – obok kosmetyków, atramentu, świec i słodyczy. Leki gotowe pojawiły się w nich pod koniec XIX wieku. Wystawa przedstawia zrekonstruowane wnętrze apteki z dwudziestolecia międzywojennego.

Materia medica
To kolekcja naczyń aptecznych, utensyliów i opakowań leków podzielona według sposobu działania leku na organizm człowieka. Przedmioty te składają się na opowieść o historii nauki o leku.

Kolor i szlif
Szkło od wieków było podstawowym materiałem do produkcji naczyń aptecznych. W odróżnieniu od puszek metalowych czy drewnianych, szkło nie wchłania wilgoci, nie pleśnieje, nie wchodzi w reakcje chemiczne z zawartością opakowania, jest łatwe w utrzymaniu w czystości.

Forum magistry Antoniny Leśniewskiej
Antonina Leśniewska (1866–1937) podjęła trudną walkę o dostęp kobiet do wyższego wykształcenia farmaceutycznego. Łamiąc stereotypy, w 1900 roku uzyskała dyplom prowizora, a rok później tytuł magistra farmacji na Akademii Wojenno-Medycznej w Petersburgu. Tam otworzyła pierwszą na świecie aptekę zatrudniającą wyłącznie kobiety. W 1918 roku powróciła do Warszawy, a w 1934 roku otworzyła aptekę przy ulicy Marszałkowskiej 72. Muzeum Farmacji ma w swojej kolekcji jedyny ocalały egzemplarz jej wspomnień wydanych w 1901 roku w Sankt Petersburgu.

Leki Kampo w japońskiej tradycji
Chińska medycyna Czuui, określona w języku japońskim jako Kampo, tj. „chińska metoda”, zaczęła przenikać na wyspy japońskie w VI wieku. Została zaadaptowana przez japońską kulturę i aż do dziś zachowała swój pierwotny charakter. Leki Kampo stanowią integralną część współczesnego japońskiego przemysłu farmaceutycznego.

Komentarze wyświetlą się po weryfikacji przez moderatora, a ocena po zebraniu pięciu komentarzy.