Ekspozycja powstała według scenariusza Magdaleny Wolanowskiej, Joanny Gierczyńskiej i Witolda Żarnowskiego w oprawie graficznej projektu Żanety Govenlock i Violetty Damięckiej. Wizualizację i udźwiękowienie etiudy wprowadzającej Twarze zamęczonych w westybulu, według koncepcji autorów scenariusza, i pozostałych etiud filmowych, według koncepcji Żanety Govenlock, zrealizował zespół: R. Kowalski,  J. Chojecki, R. Sajewicz. Projekt graficzny i wizualizację stanowisk multimedialnych wykonał Jan Rusiński.

Zwiedzającym towarzyszy 5 etiud filmowych podkreślających grozę tego miejsca, obejrzeć też można multimedialny przekaz, składający się z czterech stanowisk prezentacji historycznej. Odwiedzający Mauzoleum rozpoczynają zwiedzanie od obejrzenia etiudy filmowej Twarze zamęczonych, w której przewijają się nazwiska i twarze przesłuchiwanych na Szucha, zmarłych w wyniku tortur, a jednocześnie słuchają narracji o historii tego miejsca. Następnie przechodzą do korytarza równoległego do korytarza z celami izolacyjnymi, gdzie umieszczono cztery stanowiska multimedialne. Wojna obronna i okupacja, stanowisko to ukazuje niemieckie aneksje przed wybuchem II wojny światowej, wojnę obronną we wrześniu 1939 roku i podział Polski pomiędzy III Rzeszę i ZSRR, politykę hitlerowską na okupowanych terenach polskich, akcję likwidacji elit, eksterminację ludności żydowskiej i masowe wysiedlenia Polaków. Droga z Pawiaka na Szucha, to stanowisko przedstawiające drogę na przesłuchanie na Szucha, którą przebywał, nieraz wielokrotnie, prawie każdy więzień Pawiaka. Jest to jednocześnie okazja do pokazania getta i najważniejszych punktów okupacyjnej Warszawy, gmachu na Szucha 25, w którym urzędowało gestapo, aresztu domowego na Szucha. Przedstawiono tu też materiały poświęcone transportom z Warszawy do niemieckich obozów koncentracyjnych. W następnym stanowisku multimedialnym Terror i opór, pokazano martyrologię mieszkańców stolicy (szczegółowa mapa miejsc straceń w tzw. warszawskim pierścieniu śmierci), polskie akcje sabotażowe (także akcje tzw.  małego sabotażu), zamachy polskiego podziemia na niemieckich  zbrodniarzy w Warszawie, zbrodnie niemieckie w dzielnicy policyjnej na Szucha, dokonane w okresie powstania warszawskiego oraz procesy zbrodniarzy hitlerowskich, ze szczególnym uwzględnieniem kierowników niemieckich władz okupacyjnych w Warszawie. Czwarte stanowisko Pamięć to biografie i fotografie więźniów zmarłych w czasie przesłuchań lub w wyniku doznanych na Szucha obrażeń.

Najcenniejszą częścią ekspozycji są pomieszczenia aresztu gestapo, zachowane w prawie nienaruszonym stanie korytarze, cele zbiorowe, izolatki i pokój dyżurnego gestapowca, w którym odbywały się przesłuchania. Zwiedzającym towarzyszą tutaj 4 etiudy filmowe: Znaki osaczenia (kroki gestapowców za oknami), Wola przetrwania (upadający i podnoszący się człowiek), Ślady męki  (projekcja kilkudziesięciu spośród ponad tysiąca napisów na ścianach cel) i Obrazy przesłuchań (rysunki Stanisława Tomaszewskiego-Miedzy przedstawiające przesłuchania na Szucha), a także narracja Świadectwa prawdy (grypsy osadzonych na Szucha).

Wystawa obejmuje sześć miejsc przekazu multimedialnego:

• Przekaz dźwiękowy Miejsce kaźni.
• Multimedialny przekaz wprowadzający: etiuda filmowa Wieczny płomień, etiuda filmowa Twarze zamęczonych i przekaz dźwiękowy Narracja wstępu.  
• Etiuda filmowa Znaki osaczenia.
• Etiuda filmowa Wola przetrwania.
• Etiuda filmowa Ślady męki.
• Etiuda filmowa  Obrazy przesłuchań. .
• Przekaz dźwiękowy  Świadectwa prawdy.