Przyczyny niszczenia fortepianów są bardzo różne: od zuchwałego wandalizmu, poprzez skutki konfliktów, po działania artystyczne. Fortepian Chopina, wyrzucony przez Rosjan z warszawskiego mieszkania jego siostry w trakcie Powstania Styczniowego w 1863 roku, za sprawą wiersza Cypriana Kamila Norwida urósł do rangi symbolu utraconego dziedzictwa, ale i ostatecznego przetrwania najważniejszych wartości.
W instalacji Kathy Hinde Piano migrations w poetycki sposób ukazane zostało napięcie między zniszczeniem i kreacją, uwięzieniem i wolnością, naturą i technologią. Artystka użyła znalezionego, zniszczonego pianina jako tworzywa, dając mu nowe życie. Rama instrumentu stała się tłem dla projekcji przedstawiającej cienie poruszających się ptaków. Obrazy uruchomiają akcje dźwiękowe wzbudzane przez mechanizmy zamontowane na strunach. Tytułowa migracja wiąże się również z osobistą historią. Żydowskiego pochodzenia pradziadkowie artystki emigrowali z Litwy do Wielkiej Brytanii w 1901 roku. Tam, w Wigan, jej babcia prowadziła sklep z instrumentami. Kathy Hinde, będąca wielką miłośniczką ptaków, odkryła podobieństwo trasy przebytej przez swoją rodzinę z bałtyckim szlakiem corocznych ptasich przelotów.
Kathy Hinde – artystka audiowizualna, której twórczość opiera się na metodach otwartych i ewoluujących procesach. Jej prace często są złożone z ręcznie robionych przedmiotów i mediów elektronicznych. Tworzy obiekty dźwiękowe wchodzące w interakcję z otoczeniem i dotyczące relacji między człowiekiem i naturą.
Wystawiała swoje dzieła w Europie, USA, Kanadzie, Meksyku, Brazylii, Rosji, Chinach, Sri Lance, Pakistanie, Kolumbii, Australii i Nowej Zelandii. Zdobyła nagrody m.in. Ivor Novello Award for Sound Art, wyróżnienia na Prix Ars Electronica, British Composer Award in Sonic Art, nagrodę ORAM oraz Scottish Award for New Music.
Kurator wystawy: Marta Tabakiernik
ZALOGUJ