Budowniczym kompleksu budynków dawnego zajazdu dworskiego, typu hotelowego, był Rajmund Rembieliński - przedstawiciel rodu, który w czasach Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego doszedł do dużego znaczenia. Zgodnie z ówczesnymi koncepcjami przestrzennymi budynek zajazdu został wybudowany przy rynku, z którym był ideowo związany, w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła parafialnego, frontem zwrócony na wschód. Obiekt został usytuowany przy starym szlaku komunikacyjnym, łączącym Wielkopolskę z Mazowszem.

Budynek jest (jednym z pierwszych) modelowym przykładem murowanego domu zajezdnego z początku XIX w., o ciekawym wystroju architektonicznym elewacji, dobrych proporcjach i prawie nie przekształconych do dziś elewacjach. Zarazem  jest jednym ze znaczniejszych tego rodzaju obiektów, wybudowanych wówczas w Polsce centralnej. Autor projektu budynku pozostaje dotychczas nieznany. Tym niemniej jego architektura, nawiązuje do typowych ówczesnych projektów reprezentacyjnych zajazdów. Może to sugerować, że jego autorem mógł być jeden ze znanych architektów i budowniczych, działających w tym okresie w Warszawie i okolicach.

Około 1926 r. kompleks budynków byłego zajazdu nabył Władysław Dunin - Borkowski (1874-1947), miejscowy farmaceuta. Wkrótce potem nowy właściciel rozwinął tutaj szeroką działalność gospodarczą. Na parterze dawnego budynku hotelowego, w części południowej, umieścił sklep z artykułami kolonialnymi, natomiast w piwnicach wytwórnię wód gazowanych. Na piętrze zostało umieszczone mieszkanie prywatne, już wówczas pełne pamiątek po rodach Bacciarellich i Dunin - Borkowskich.

Zbiory zgromadzone w „Muzeum nad Apteką” należały do największych i najbogatszych kolekcji w Polsce. Muzeum bardzo często było odwiedzane przez znane postaci świata sztuki, polityki, nauki, wybitnych kolekcjonerów i muzealników z kraju i zagranicy oraz rzesze zwykłych turystów.

Legenda muzeum

Już od dawna wszyscy pracownicy  muzeum czują, że czuwa nad nimi dobry duch kolekcjonera, zarazem jego patrona. W budynku słychać czasami tajemnicze skrzypienie schodów lub odgłosy przyciszonych rozmów. Wielu przysięga, że duch prawie zawsze pojawia się podczas przygotowań do kolejnych wystaw czasowych. Rano pracownicy muzeum odkrywają przesunięte eksponaty lub zrzucone opisy. Starają się logicznie wytłumaczyć te zjawiska, na przykład gdy kartka z opisem spadnie. Nie mogą jednak zrozumieć, gdy po nocy spotykają przewieszone w górę lub dół lub przesunięte w inne miejsce eksponaty. Rano przysięgają, że były one w innym miejscu lub że opisy wisiały równo. Podobne zjawiska mają miejsce na ekspozycji stałej, gdzie często przesuniętym lub nierówno wiszącym, z powodu dużego ruchu samochodowego, eksponatom ktoś tajemniczo przywraca poprzednie ich miejsce. Również goście muzeum, którzy nocują w pokojach gościnnych, opowiadają, że spotykali tajemniczą postać w białym stroju, snującą się nocą po muzealnych korytarzach. Zarówno pracownicy, jak i jego goście, starają się rozwikłać zagadkę dawnego zajazdu - czy to duch Dunin-Borkowskiego, a może cesarza Napoleona, który podobno tutaj się zatrzymał, przechadza się po muzeum?

---

Oferta komercyjna

- nocleg
- sklep z pamiątkami
- wynajem pomieszczeń / sali konferencyjnej

---