Muzeum Wincentego Witosa w Wierzchosławicach - Muzeum Okręgowe w Tarnowie

Muzeum Wincentego Witosa w Wierzchosławicach składa się z dwóch części: rodzinnego domu Wincentego Witosa w Dwudniakach (przysiółku Wierzchosławic), w którym się urodził i spędził dzieciństwo. Dom ten wybudowany został w pierwszej połowie XIX w. (1814 r.). Stanowi on przykład typowego budownictwa wiejskiego podtarnowskiej wsi. Zbudowany jest według panujących wówczas zasad. Dach jest dwuspadowy, kryty słomą, ściany wylepiane gliną.
W obejściu znajduje się też studnia z żurawiem. Dom ten jest nazywany „Starą Zagrodą”. Od 2012 r. stanowi własność Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Wincentego Witosa. Istnieje możliwość zwiedzania od wtorku do piątku, po wcześniejszej rezerwacji telefonicznej i tylko przez grupy zorganizowane. Obiekt nie jest przystosowany do obsługi osób z niepełnosprawnością.

Drugą, a zarazem główną częścią muzeum jest „Nowa Zagroda” – gospodarstwo Witosa, które stanowi zespół pięciu drewnianych budynków. W jego skład wchodzi: dom mieszkalny, dwie stodoły, stajnia i piwnica. Budynki są tak usytuowane, że całość tworzy czworokąt foremny. Zagrodę tę W. Witos wybudował pomiędzy 1905, a 1913 r.

Zagroda Wincentego Witosa przetrwała do dzisiejszych czasów bez większych zmian, ulegając drobnym adaptacjom na cele muzealne. W latach 1995 – 1997 cały zespół pięciu budynków zagrody W. Witosa został poddany konserwatorskiemu remontowi, który przywrócił pierwotny wygląd budynków oraz zapewnił ich dobrą kondycję techniczną na następne lata.

Idea zorganizowania Muzeum pamiątek po wielkim przywódcy ruchu ludowego w Polsce i trzykrotnym premierze II RP powstała znacznie wcześniej niż formalna uchwała powołująca Muzeum. Już bowiem w latach 60., spotykający się u Grobu Witosa działacze ludowi, na czele z mec. Stanisławem Mierzwą, czynili starania o objęcie opieką materialną i duchową spuścizny po Wincentym Witosie.

Muzeum Wincentego Witosa w Wierzchosławicach powołane zostało staraniem działaczy ludowych i rodziny Wincentego Witosa w 1971 r.