Muzeum Zamkowe w Malborku rozpoczęło działalność dnia 1 stycznia 1961 roku. Jego główną siedzibą jest pokrzyżacki zamek w Malborku, w 1997 r. wpisany na  Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Ludzie, którzy tworzyli i dalej rozwijają tę instytucję przeszli niezwykłą drogę: od odbudowy największego ceglanego zamku na świecie, poprzez mozolne budowanie kolekcji i poszukiwania tysięcy dzieł z dawnych zbiorów, zaginionych i rozproszonych po drugiej wojnie światowej po całym kraju, aż do stworzenia nowoczesnej instytucji edukacyjno-badawczej która zarządza trzema zamkami: w Malborku, Kwidzynie i Sztumie.

U progu swej działalności Muzeum dysponowało jedynie tymi obiektami z dawnych zbiorów zamkowych, które ocalały z pożogi wojennej i fali szabrowników po 1945 r. Obok detali architektonicznych były to nieliczne eksponaty rzeźby średniowiecznej i mebli pseudogotyckich z końca XIX w.

Obecnie w ogólnej liczbie ponad 40 tysięcy muzealiów mieszczą się tak cenne zbiory, jak np. zaliczana do największych w Europie kolekcja średniowiecznych elementów architektonicznych, unikatowy w skali światowej zbiór artystycznych wyrobów z bursztynu, efektowny zestaw dawnej broni i uzbrojenia, czy nawiązująca do historycznych mennic malborskich bogata kolekcja numizmatów.

Efektem włączania się Muzeum w nurt europejskiego życia kulturalnego były organizowane od początku lat sześćdziesiątych XX wieku Międzynarodowe Biennale Ekslibrisu Współczesnego, wprowadzające zamek w orbitę wysokiej rangi światowej twórczości artystycznej. Kontynuowane do dziś stało się już najstarszą cykliczną imprezą artystyczną w Polsce i najpoważniejszą manifestacją tej dziedziny grafiki na świecie. Szerokiego rozgłosu przyczyniają Muzeum w dużej mierze liczne wystawy arcydzieł bursztynowych za granicą; w ostatnich latach były one eksponowane w czołowych muzeach Niemiec, Wielkiej Brytanii, Finlandii, Szwecji, USA i Japonii.

---

Oferta komercyjna

- kawiarnia
- sklep z pamiątkami

---