Wieża ciśnień - Muzeum w Lęborku

W latach 1869-1934 wybudowano 240 wież nazwanych imieniem kanclerza Bismarcka. Na Pomorzu powstało 6 takich budowli z czego do naszych czasów zachowało się 5 (Szczecinek, Okonek, Świdwin, Szczecin i Lębork). Budowa znanej nam dzisiaj wieży ciśnień wiązała się z podjęciem planów budowy miejskich wodociągów. Prace trwały od 1906 roku, ale dopiero znalezienie odpowiednich źródeł wody w pobliżu, oddalonych o 11 km od miasta, Okalic pozwoliło na rozpoczęcie właściwej budowy. Wcześniej mieszkańcy miasta w wodę zaopatrywali się w miejskich studniach. Prace rozpoczęto 1 kwietnia 1910 roku, a ukończono 20 kwietnia 1912 roku. Budynek zaprojektowany został przez lęborskiego architekta o nazwisku Wendel. Już w listopadzie 1912 roku woda popłynęła do pierwszych domów. Lęborska wieża mierzy 31 metrów i poza tym, że stała się elementem sieci wodociągowej, pełniła również rolę wieży widokowej. Posiada 13 – metrową wieżyczkę, która spełniała również rolę wspomnianej platformy obserwacyjnej. Do oświetlania wieży, na czterech narożnikach platformy, zamontowano kandelabr gazowy. Do wieży dobudowano również restaurację „Restaurant Bismarckturm”, która zastąpiła istniejącą wcześniej na tym terenie restaurację „Wilhelmshӧhe”(zlikwidowaną w 1911 roku). Po II. wojnie światowej wieża używana była i w dalszym ciągu jest do celów zaopatrzenia miasta w wodę. Restauracja działała sezonowo jeszcze w latach 60.

www.muzeum.lebork.pl