Skarbczyk to jedna z najstarszych budowli w mieście. Niegdyś siedziba właścicieli Jarocina, później rodowy skarbiec Radolińskich, dziś pełni rolę galerii miejskiej prowadzonej przez Muzeum Regionalne. W klimatycznych wnętrzach budynku organizowane są wystawy czasowe prezentujące dorobek artystyczny twórców pochodzących z regionu jarocińskiego, a także innych zakątków Polski. W tym wyjątkowym miejscu mieszkańcy i turyści mają okazję obejrzeć prace artystów uznanych, ale również takich, dla których prezentacja w Skarbczyku jest debiutem wystawienniczym.

Galeria Skarbczyk swój program wystawienniczy realizuje w następujących cyklach:

• "Pierwsza odsłona" - cykl wystaw prezentujących dorobek młodych twórców z regionu jarocińskiego, którzy nie mieli jeszcze większego kontaktu z galeriami sztuki.

• "Z naszego regionu" - cykl wystaw prezentujących dorobek dojrzałych artystów z regionu jarocińskiego, którzy gościli w muzeach i galeriach sztuki na terenie całego kraju.

• "Patrzysz na sztukę" - cykl wystaw poświęcony interesującym osobom i zjawiskom w sztuce współczesnej.

• "Ciekawi ludzie, ciekawe miejsca" - cykl wystaw fotograficznych dokumentujących wyprawy podróżnicze do przeróżnych zakątków świata.

• "Street art i murale w Jarocinie" - całokształt działań artystyczno-edukacyjnych wprowadzających do przestrzeni miejskiej murale i graffiti.

Skarbczyk jest też miejscem spotkań organizacji pozarządowych oraz grup nieformalnych, a także miejscem realizacji różnorodnych projektów, warsztatów, prelekcji i wykładów. Część sal dostosowano do potrzeb zajęć edukacyjnych.

Historia

Miejsce, na którym wznosi się Skarbczyk, związane jest ściśle z początkami Jarocina. To tutaj w drugiej połowie XIII wieku stanęła siedziba pierwszych właścicieli miasta – Zarembów. Była to drewniana, dwukondygnacyjna wieża mieszkalno-obronna o wymiarach 7 x 7 metrów, wzniesiona prawdopodobnie w latach 1260 – 1270. Budowla spłonęła na przełomie XIV i XV wieku, podczas wojny domowej Grzymalitów z Nałęczami. Wydobyte w trakcie badań wykopaliskowych liczne przedmioty związane z tą budowlą eksponowane są na wystawie stałej w muzeum.

Z początkiem XVI stulecia w sąsiedztwie spalonej wieży wzniesiono nową, murowaną rezydencję. Stanęła ona na niewielkim wzniesieniu otoczonym głęboką fosą zasilaną wodami przepływającej w pobliżu rzeczki Lipówki. Była to, jak na ówczesne czasy, okazała budowla, a o jej randze i zamożności właścicieli świadczyć mogą bogato zdobione późnogotyckie kafle z pieca, który stał niegdyś w reprezentacyjnej sali Skarbczyka. Znalezione podczas prac wykopaliskowych, prowadzonych pod kierunkiem prof. Ryszarda Grygiela z Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi, eksponowane są obecnie w jarocińskim muzeum.

Kiedy w 1661 roku miasto nabył Andrzej Radoliński, budynek wymagał remontu. Mury wzmocniono przyporami, wymieniono sklepienia, a cały obiekt został poważnie przemurowany.

Pod koniec XVIII wieku budowla popadła w ruinę. W roku 1898 odrestaurował ją ówczesny właściciel dóbr jarocińskich Hugo von Radolin. Do zwartej bryły obiektu dobudowano wówczas wieżę, zwieńczając kopułę chorągiewką z inicjałem R, a nad wejściem umieszczono herb Leszczyc. Budynek nie pełnił już wówczas funkcji mieszkalnych, a właściciele zlokalizowali w nim archiwum rodowe. Stąd zapewne wzięła się, funkcjonująca do dziś, nazwa Skarbczyk.

Kolejny remont miał miejsce dopiero w 1958 roku. Podczas przeprowadzonych wówczas prac, pomieszczenia Skarbczyka zaadaptowano na siedzibę muzeum. W roku 1990 zbiory muzealne przeniesione zostały do odrestaurowanego ratusza, Skarbczyk zaś poddano gruntownej renowacji. Remont zakończył się w 2001 roku, a Skarbczyk ponownie oddany został w użytkowanie Muzeum Regionalnemu. Służy on również jako miejsce spotkań różnych organizacji społecznych, jest także siedzibą Jarocińskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku.