Pracownia ulokowana w dawnym budynku Domu Sierot, kierowanym przez Janusza Korczaka – pisarza, lekarza, pedagoga i działacza społecznego – gromadzi, bada, udostępnia i popularyzuje materiały dokumentujące jego spuściznę życiową.

Korczakianum gromadzi, bada, udostępnia i popularyzuje materiały dokumentujące spuściznę życiową Janusza Korczaka [Henryka Goldszmita, 1878-1942]. Jego biografię osobistą, dorobek pisarski, dzieje instytucji przezeń tworzonych i współtworzonych oraz losy ludzi z najbliższego kręgu. Polską i zagraniczną recepcję dzieła oraz postaci.

Główne kierunki działalności Korczakianum to:

gromadzenie i opracowywanie zasobów Archiwum Korczakowskiego oraz innych zbiorów (np. księgozbiór, dokumentacja mechaniczna) Korczakianum, udział w pracach edytorskich i wydawniczych prezentujących dorobek pisarski Korczaka (przede wszystkim w przygotowaniu wydania zbiorowego jego Dzieł) oraz inne ważne i mało znane czy dostępne materiały źródłowe, działalność konsultacyjna i edukacyjna, związana z udostępnianiem zbiorów, a także z prezentacją stałej ekspozycji, współpraca krajowa i międzynarodowa z osobami, instytucjami i środowiskami zainteresowanymi problematyką Korczakowską. 

Wobec rosnącego zainteresowania postacią Korczaka w świecie, do czego znacząco przyczyniło się przyznanie mu pośmiertnie Pokojowej Nagrody Księgarzy Niemieckich (1972), oraz planowanych i w kraju obchodów 100. rocznicy urodzin, w Instytucie Badań Pedagogicznych zorganizowano Pracownię Korczakowską (1977) i tam przekazano społeczne zbiory. W ciągu 15 lat istnienia Pracownia stała się znaczącą placówką zajmującą się gromadzeniem, opracowywaniem, udostępnianiem i publikowaniem spuścizny życiowej Korczaka.

---